Een deel van dit hoofdstuk word door de ogen van Heidi geschreven.
We are all teenagers and do A lot of stupid shit
'Ja.. vanavond om elf uur, zie ik jullie dan? Mooi zo, tot vanavond!' Glimlachend hing ik op en keek Kate betekenisvol aan.
'Ze komen!' raadde ze. Ik knikte blij en we stonden te gillen als twee belachelijke tieners. Vanavond zouden Ruben en Castolla komen om samen met Kate en mij een groot feestje te bouwen. Onze ouders waren op vakantie en we moesten deze week op onze broertjes - Alec en ons nieuwe broertje Felix - passen. Als we het goed deden, kregen we allebei vijftig euro en mochten we in de zomervakantie elke week uit. We waren dolblij geweest met deze mededeling en Ruben was op het idee gekomen om een feestje te bouwen.
'Ze komen!' raadde ze. Ik knikte blij en we stonden te gillen als twee belachelijke tieners. Vanavond zouden Ruben en Castolla komen om samen met Kate en mij een groot feestje te bouwen. Onze ouders waren op vakantie en we moesten deze week op onze broertjes - Alec en ons nieuwe broertje Felix - passen. Als we het goed deden, kregen we allebei vijftig euro en mochten we in de zomervakantie elke week uit. We waren dolblij geweest met deze mededeling en Ruben was op het idee gekomen om een feestje te bouwen.
We haalden onze mooiste jurkjes uit de kast en tutten elkaar op, de een had nog een gekker kapsel dan de ander en toen het uiteindelijk toch niet lukte besloten we ons eigen kapsel te behouden. Gewoon zoals Kate en Heidi. Alleen had Kate's kapsel wat meer volume.
Het vriendje van Kate kwam aan en ik stelde me netjes voor.
'Ik ben Heidi, Kate haar tweelingzusje.' Ik schudde zijn hand en lachte.
'Oké, ik ben Ruben - zoals je misschien al weet,' zei hij knipogend. Ik schrok even, hij heeft Kate toch? Misschien was dit alleen maar een grapje, hij hield zeker van grapjes.
Grapjes.
'Ik ben Heidi, Kate haar tweelingzusje.' Ik schudde zijn hand en lachte.
'Oké, ik ben Ruben - zoals je misschien al weet,' zei hij knipogend. Ik schrok even, hij heeft Kate toch? Misschien was dit alleen maar een grapje, hij hield zeker van grapjes.
Grapjes.
Al snel kwam Castolla ook en was het hele feestje compleet. We zetten de stereo luid aan en dansten er op los. Al onze lievelingsliedjes kwamen voorbij en Ruben had de biervoorraad van papa gevonden in de koelkast. Hij vroeg netjes of hij ook eentje mocht en Kate en ik vonden allebei dat ééntje niet uitmaakte. Maar dat werden er meer, tot Ruben niet meer helemaal helder was.
'Heidi, jij kan wel een passoa nemen!' zei hij enthousiast, 'dat ligt in de koelkast. Gewoon proberen, oke?' zei hij daarna. Ik zuchtte diep, ééntje zou toch niet veel uitmaken? Ik wou niet dronken worden, dan ging het al helemaal mis en Kate was al lichtjes aangeschoten: Aan haar zou ik dan ook niet veel hebben, de enigste nuchtere waren Castolla en ik.
'Heidi, jij kan wel een passoa nemen!' zei hij enthousiast, 'dat ligt in de koelkast. Gewoon proberen, oke?' zei hij daarna. Ik zuchtte diep, ééntje zou toch niet veel uitmaken? Ik wou niet dronken worden, dan ging het al helemaal mis en Kate was al lichtjes aangeschoten: Aan haar zou ik dan ook niet veel hebben, de enigste nuchtere waren Castolla en ik.
Haastig liep ik naar de keuken en deed de koelkast deur open. Het felle licht deed pijn aan mijn ogen en ik taste met mijn hand in de koelkast, op zoek naar de passoa. Op goed geluk greep ik iets vast en tot mijn grote verwondering was het ook nog eens een blikje passoa.
Iedereen danste nog vrolijk door toen ik nerveus aan de tafel ging zitten. Ik kon slecht tegen drank: dat was algemeen bekend. Maar ééntje zou toch niet erg zijn? Ik slokte in één keer de hele inhoud naar binnen, het werd een beetje lichtjes in mijn hoofd en ineens vond ik alles een stuk leuker. Ik stond op om weer mee te dansen met de hele groep.
Na wat dansen ging het al helemaal mis, ik werd licht in mijn hoofd en het enigste wat ik nog zag was Kate die ongerust voor me diedelde. Mijn voeten werden slap en voordat ik het in de gaten had voelde ik de harde grond van de woonkamer en werd alles zwart voor mijn ogen.
Update!
'Oh nee, dit gaat al helemaal mis..' Pap schudde ongelovig zijn hoofd toen ik de auto netjes voor hem parkeerde. Verbaasd stapte hij in.
'Je hoeft helemaal geen rijles te volgen, als je zo doorgaat geef ik je linea recta het rijbewijs.' Hij gaf me een knipoog en ik glimlachte. Ik had na het feestje en het feit dat ik was flauwgevallen wel een standje van pap en mam gekregen, maar alles was vergeten en vergeven en nu gaf pap mij elke avond rijles. Dit was de eerste avond. Gister was ik naar het eindbal gegaan en binnenkort zouden de examens beginnen. Eerst mochten we genieten van het warme weer en je kon echt voelen dat het einde van het schooljaar eraan kwam. Heerlijk.
'Je hoeft helemaal geen rijles te volgen, als je zo doorgaat geef ik je linea recta het rijbewijs.' Hij gaf me een knipoog en ik glimlachte. Ik had na het feestje en het feit dat ik was flauwgevallen wel een standje van pap en mam gekregen, maar alles was vergeten en vergeven en nu gaf pap mij elke avond rijles. Dit was de eerste avond. Gister was ik naar het eindbal gegaan en binnenkort zouden de examens beginnen. Eerst mochten we genieten van het warme weer en je kon echt voelen dat het einde van het schooljaar eraan kwam. Heerlijk.
Maar het had ook nadelen. Na de vakantie zou ik gaan zoeken naar een eigen huisje in Riverview - ik wou niet bij mijn ouders enzovoort weg - en zou ik voor mezelf moeten zorgen. Mam en pap hadden het al hartstikke druk met Alec en Felix en dan moest de zorg van twee rebelse dochters er ook nog bij: Dat kon ik niet maken, Kate zou studeren en ik zou het huis uit, dat was de afspraak.
En ik moest natuurlijk ook nog flink doorwerken aan mijn huiswerk: Alle cijfers die ik in de laatste vakken haalde telden dubbel zo vaak mee op het examen. 's Nachts ging ik nog dapper door en 's avonds na het eten ging ik ook meteen weer aan de slag. Als ik tijd had, ging ik weer bezig met de scheikundeset voor het brouwsel voor Bobo: Ik wou hem graag levend maken.
En die nacht lukte het me uiteindelijk! Ik had het brouwsel uitgevonden om Bobo echt te maken. Na heel wat ploegen klopten alle formules en het was gewoon fantastisch dat ik het had uitgevonden. Ik riep snel Bobo bij me: Die was nieuwschierig van wat er was gebeurd.
Toen ik het hem vertelde, keek hij me gretig aan en wees naar het flesje in mijn hand. Blij gaf ik het hem en hij dronk hem gulzig leeg.
Er kwamen allemaal paarse kringen om hem heen en ik keek bezorgd toe. Wat als het nou verkeerd was? Maar nee, uiteindelijk verdwenen de paarse kringen en..
'BOBO!' gilde ik verbaasd. Bobo was een echte Sim geworden en ik keek verbaasd toe terwijl hij zichzelf bekeek.
'Ik ben een echte Sim!' tierde hij blij. Ik gaf hem een knuffel, het was echt gelukt! Bobo was echt! Nu konden ze niet meer allemaal denken dat Bobo een denkbeeldige vriend was, maar nu was hij echt! Door mij! Ik gilde het uit van plezier terwijl we zaten te knuffelen. Hij was gewoon echt!
'Ik ben een echte Sim!' tierde hij blij. Ik gaf hem een knuffel, het was echt gelukt! Bobo was echt! Nu konden ze niet meer allemaal denken dat Bobo een denkbeeldige vriend was, maar nu was hij echt! Door mij! Ik gilde het uit van plezier terwijl we zaten te knuffelen. Hij was gewoon echt!
Ik was nog altijd stomverbaasd. We knuffelden keer op keer en hij vroeg zich nog steeds af of hij wel echt was.
'Natuurlijk ben je echt, gek! Kijk dan naar jezelf, je hebt haren, een huid!' kirde ik blij. Hij streek over zijn eigen huid en keek me grijnzend aan.
'Ik ben echt, ik ben echt!' zijn stem was nog altijd kinderlijk, maar dat hoorde erbij.
'Nu kunnen we samen naar school,' lachte ik, 'samen met de bus.. en kan je me advies geven!' We lachten samen, wat was ik blij!
'Natuurlijk ben je echt, gek! Kijk dan naar jezelf, je hebt haren, een huid!' kirde ik blij. Hij streek over zijn eigen huid en keek me grijnzend aan.
'Ik ben echt, ik ben echt!' zijn stem was nog altijd kinderlijk, maar dat hoorde erbij.
'Nu kunnen we samen naar school,' lachte ik, 'samen met de bus.. en kan je me advies geven!' We lachten samen, wat was ik blij!
<< Hoofdstuk 4 | | Hoofdstuk 6 >>