Two years later.. what happened?!
'Rosalie, je weet zelf ook wel dat je ouders maar heel even zullen accepteren dat ik hier woon sinds de dood van mijn ouders.'
Jasper keek me veelbetekend aan. Ik wist zelf ook wel dat - als ik volwassen werd - we samen het huis uit gingen. Naar Bridgeport.
'Sst nou Jasper..' fluisterde ik. Hij streek over mijn wang.
'Ik weet dat we van dit moment moeten genieten.'
En toen verdwenen we samen onder de dekens.
Jasper keek me veelbetekend aan. Ik wist zelf ook wel dat - als ik volwassen werd - we samen het huis uit gingen. Naar Bridgeport.
'Sst nou Jasper..' fluisterde ik. Hij streek over mijn wang.
'Ik weet dat we van dit moment moeten genieten.'
En toen verdwenen we samen onder de dekens.
Een week later - in het weekend - zat ik angstig op het toilet in de badkamer met een zwangerschap in mijn hand.
Één streepje was niet zwanger, twee streepjes was wel zwanger stond op de bijsluiter. Het duurde minimaal drie minuten voordat de test voltooid was.
Ik ijsbeerde door de badkamer, waste mijn handen en keek toen met samengeknepen oogjes naar de test.
Twee streepjes.
Ik haalde diep adem.
'JASPER!'
Één streepje was niet zwanger, twee streepjes was wel zwanger stond op de bijsluiter. Het duurde minimaal drie minuten voordat de test voltooid was.
Ik ijsbeerde door de badkamer, waste mijn handen en keek toen met samengeknepen oogjes naar de test.
Twee streepjes.
Ik haalde diep adem.
'JASPER!'
We zaten samen op het oude speeltoestel in de tuin. Mam was met Edward de stad in en pap was - zoals gewoonlijk - aan het televisie kijken.
'Wat wil je me nou vertellen?' vroeg Jasper bezorgd. Ik haalde diep adem.
'Ik weet niet hoe ik het moet vertellen.' Ik sloeg mijn ogen neer. Jasper kroop naar me toe en hief met zijn vinger mijn kin omhoog.
'Alsjeblieft, mag ik het weten?' vroeg hij smekend. Ik zuchtte.
'Je weet wel dat we het laatst voor het eerst hebben gedaan, zonder anti-conceptie.' Jasper had me meteen door.
'Je bent zwanger.' Met zijn vingers van zijn linkerhand vlocht hij die door de mijne en zijn rechterhand hield hij op mijn buik.
'Dit zal een zware tijd worden.'
'Wat wil je me nou vertellen?' vroeg Jasper bezorgd. Ik haalde diep adem.
'Ik weet niet hoe ik het moet vertellen.' Ik sloeg mijn ogen neer. Jasper kroop naar me toe en hief met zijn vinger mijn kin omhoog.
'Alsjeblieft, mag ik het weten?' vroeg hij smekend. Ik zuchtte.
'Je weet wel dat we het laatst voor het eerst hebben gedaan, zonder anti-conceptie.' Jasper had me meteen door.
'Je bent zwanger.' Met zijn vingers van zijn linkerhand vlocht hij die door de mijne en zijn rechterhand hield hij op mijn buik.
'Dit zal een zware tijd worden.'
En er zat dus niks anders op om het dus ook aan mijn moeder te vertellen. Ik wist niet hoe ze er op zou reageren, maar oké. Het was zwaar om te vertellen.
'Mam, ik moet je iets vertellen.' Ik slikte toen ze me doordringend aankeek. 'Wat is er, liefje?' vroeg ze op liefdevolle toon.
'Ik heb het laatst gedaan met Jasper..' Haar ogen werden groot.
'Zonder anti-conceptie, met nare gevolgen.' Haar gezicht vertrok.
'Ben je zwanger?' vroeg ze toonloos zonder emotie. Ik slikte.
'Ja.'
'Oké, je mag hier zo lang blijven als je wilt.. maar als je kind peuter is ben je linea recta het huis uit.' Dit zou nog wel eens héél zwaar kunnen worden.
'Mam, ik moet je iets vertellen.' Ik slikte toen ze me doordringend aankeek. 'Wat is er, liefje?' vroeg ze op liefdevolle toon.
'Ik heb het laatst gedaan met Jasper..' Haar ogen werden groot.
'Zonder anti-conceptie, met nare gevolgen.' Haar gezicht vertrok.
'Ben je zwanger?' vroeg ze toonloos zonder emotie. Ik slikte.
'Ja.'
'Oké, je mag hier zo lang blijven als je wilt.. maar als je kind peuter is ben je linea recta het huis uit.' Dit zou nog wel eens héél zwaar kunnen worden.
En daar zat ik dan, negen maanden later, met een stralende baby in mijn armen.
Victoria Jeslynn Cullen.
Victoria Jeslynn Cullen.
Dit is het einde van generatie 1
<< Hoofdstuk 4 | | Hoofdstuk 1 van generatie 2 >>